رودخانه ای که جاری بود و هرکس به اندازه توانش از آن سیراب می شد.
اینک استادغلامحسین فرنود در میان ما نیست
با کمال تاسف خبر دار شدیم که استاد غلامحسین فرنود نویسنده خلقی، معلمی شکیبا، فرزانه ای فروتن و انسانی آگاه و خردگرا امروز شنبه 24 اسفند ما را ترک کرد.
به قول یکی از نزدیکانش؛ غلامحسين فرنود در بستري از دوران شكوفايي فرهنگي ايران ـ آذربايجان باليده و به نسلي از روشنفكران و تحصيل‌كردگان و هنرمنداني از جمله صمد بهرنگي و غلامحسين ساعدي و … تعلق داشته است كه اعتقاد راسخ به توان فرهنگ بومي براي بازتوليد فرهنگ ملي خويش داشتند و به شناخت جهان پيرامون اين فرهنگ اهميت ويژه‌اي مي‌دادند؛ نسلي كه هم و غم خويش را معطوف به گشودن دريچه‌هايي به جهان بيرون از اين فرهنگ مي‌كردند. نسل فرنود ويژگي‌هايي داشت كه متأسفانه پس از آنان تكرار نشده است. صراحت در بيان ديدگاه و صداقت در ارائه‌ي آن، جايگاهي به آنان داده كه ايشان را از نسل پس از خود جدا كرده است. فرنود به باور خيلي‌ها زنده نگه‌دارنده و صد البته رونق‌دهنده‌ي آن راه پرنشاط و خلاق بوده است.
ذهن زيباانديش و زيبانگر، نگاهي زيبابين به او داده تا در بازآفريني واقعيت‌هاي بيرون ـ هر چند تلخ ـ تسامح و تساهل را به مدد بگيرد و انسان‌ها را آن گونه كه هستند قبول كند، نه آن گونه كه بايد باشند. از اين روي آشنايان به انديشه و جهان‌بيني وي بر اين باورند كه «زيبايي» و «زيباشناختي» مقوله‌ايست تنيده با فكر و نگاه و دغدغه‌هايش. اين حس و حال لطيف و انساني، حتي در انزواي خود خواسته‌اش نيز شامل حال ياران دور و نزديك‌اش بوده است.
«غلامحسين فرنود» گمنام و نيكنام زيستن را به صدها نام‌آوري و نان‌آوري ترجيح داده و همواره چونان رودخانه‌اي زلال و جاري، لعل و در به نزديكان داده و باران و طراوت به دوران.
از غلامجسین فرنود دهها کتاب و رساله و صدها مقاله ارزنده به یادگار مانده است. او در تربیت جوانان نقش ارزنده ای داشت و بدون هیچ چشمداشتی با تمام مشکلات و موانعی که پیش پایش بود، لحظه ای از تربیت نسل جوان کوتاهی نکرد. کم نیستند از شاگردانش که در عرصه های ادبی، هنری، فرهنگی و ... به مقام استادی رسیده اند.
فرقه دمکرات آذربایجان فقدان استاد غلامحسین فرنود را به خلق آذربایجان، جامعه فرهنگی ایران، بازماندگان و خانواده محترم ایشان، صمیمانه تسلیت می گوید.
24 اسفند 1398
