header photo

دشمنی با کارگران و قوانین بین المللی کار

دشمنی با کارگران و قوانین بین المللی کار

قانون کار پس از قانون اساسی مهمترین قانون در هر جامعه ای به شمار می رود زیرا تنظیم کننده روابط کار در جامعه است و بر جریان و روابط تولید اجتماعی ناظر است. کارگران میهن مان در نظام جمهوری اسلامی این امر را با پوست و گوشتشان و به خوبی احساس کرده اند و می کنند . کافی است به سیاست های مبتنی بر اشتغال کامل و امنیت شغلی به منزله رکن ضرور توسعه متعادل و موزون اقتصادی و اجتماعی تامل کرد که از جمله مصوبات سازمان ملل متحد و سازمان بین المللی کار می باشد و کشورهای مختلف به اجرای آن متعهدند . برای ارائه نمونه ای از این مصوبه ها میتوان به مقاوله نامه ۱۲۲ سازمان بین المللی کار در ارتباط با موضوع اشتغال کامل اشاره کرد.

اما اکنون بیکاری فراگیر جایگزین سیاست اشتغال کامل شده و امنیت کاری کارگران دستخوش آفت قراردادهای موقت و سفید امضا گردیده و به علت عدم رعایت مقررات ایمنی ، کارگاههای کشور به قتلگاه کارگران تبدیل شده است .

به باور ما اصول آزادی ها و حقوق سندیکایی در بردارنده حق تشکل و اجتماعات آزاد و حق اعتراض و اعتصاب ، بن مایه ی حقوق کار است . بر پایه اصول آزادی ها و حقوق سندیکایی است که کارگران می توانند و باید در تمام سیاست های خرد و کلان سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی که مستقیم و غیر مستقیم به زندگی آنان مربوط میشود درمقیاس وسیع و ملی اظهار نظر کرده ، اعتراض یا حمایتشان را درباره آن ها بیان کنند و رعایت حقوق سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی شان را در طرح و برنامه های دولت ها و سیاست های کلان نظام خواستار شوند .

جمهوری اسلامی از همان آغاز کوشیده و می کوشد تا به هر شیوه ممکن مانع از آزادی های سندیکایی یعنی خواست اساسی جنبش کارگری کشور شود . جمهوری اسلامی با معرفی تشکل های زرد به منزله نمایندگان کارگری کشور ، زد و بندهای نهان و آشکار در مجامع بین المللی و سرکوب مداوم هر نوع اقدام مستقل کارگری در داخل کشور تلاش کرده از اجرای مفاد اعلامیه سال ۱۹۹۸ سازمان بین المللی کارسر باز زند . زیرا بنابر این اعلامیه تمامی دولت های عضو سازمان بین المللی کار صرف نظر از این که به مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ پیوسته باشند یا نه موظف شده اند در بازه زمانی ای معین مفاد و اصول مندرج در این مقاوله نامه های بنیادین را در قوانین خود به رسمیت بشناسند.

با اتحاد و عمل مشترک کارگران پیشرو و مبارز و سازمان های اجتماعی برای احیا سندیکا ها و قوانین بین المللی کار و با حفظ هوشیاری کامل ضمن پافشاری بر حق مان ، می توانیم این توطئه های را نیز خنثی کنیم.

پیش به سوی احیای سندیکاها و اتحادیه های کارگری با هدف ارتقا بخشیدن به سطح زندگی عموم مردم و ریشه کن کردن فقر

زنده باد وحدت جنبش سندیکایی ایران

بازنشستگان سندیکاهای بافنده سوزنی و فلزکارمکانیک

٢٠ تیرماه ١٣٩٨

Go Back

Comment