بیانیه ی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
به مناسبت بازگشایی مدارس ایران
تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت آغاز سال تحصیلی تازه در ایران بیانیه ای صادر کرده و سیاست های حاکم بر بخش آموزش کشور را به شدت مورد انتقاد قرار داده است. در این بیانیه آمده است: ما می دانیم که اگر یک تن از خانواده ای به کرونا گرفتار شود، هیچ امیدی به پشتیبانی حاکمان نخواهد داشت، از این رو شایسته است که مردم ایران از به خطر انداختن جان خود و فرزندانشان به هر شکل ممکن پرهیز نمایند……
متن کامل این بیانیه را در زیر می خوانید:
هموطنان ارجمند، خانواده های گرامی ، دانش آموزان عزیز
تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران از گفتگوی یک طرفه بامسئولین کشور خسته شده اند، ما میدانیم که قدرتمداران حاکم نیز، یارای شنیدن فریاد عدالتخواهی مردم را ندارند.
که گفته اند: کس نخارد پشت من، جز ناخن انگشت من
از این رو برآن شدیم که برای یافتن مرهمی، بر بخشی از دردهایمان که ره آورد ۴۰ سال بیداد و بی تدبیری است، با شما سخن بگوییم.
ما معلمان میدانیم که دولت های گذشته و امروز، برای آموزش و پرورش فرزندانمان، حتی برای جان آنان نیز هیچ ارزشی قائل نبوده و نیستند.
حاکمان، آموزش و پرورش را وزارتخانه ای مصرفی تلقی کرده و با برنامه ریزی های پیچیده، صد درصد هزینه های آنرا ازجیب مردم فراهم نموده و حتی مدارس پولی (آزاد) را برای خود، به بنگاهای درآمدزایی تبدیل کرده است، تا آن را خرج هزینه های غیر عقلانی حاکمیت کنند.
مامی دانیم حاکمان وظیفه دارند، مانند بیشتر کشورهای جهان، دست کم ابزارهای آموزشی (تبلت، سیم کارت، اینترنت پرسرعت و سایر ابزارهای فضای مجازی) را در این مرحله ی بحرانی برای دانش آموزان و معلمان فراهم کنند، اما شوربختانه مدیران آموزش و پرورش هزینه ی آب، برق، گاز، گچ و گازوئیل مدرسه را هم از جیب مردم فراهم می کنند.
ما می دانیم آموزش و پرورشِ مناطق محرومی که مردمش توان پرداخت پول به نام “کمک های مردمی” را ندارند، فرزندانشان یا از سرما می لرزند ، یا از گرما می پزند، یا می سازند و می سوزند.
ما می دانیم که هیچ مسئولی نگران جان هیچ شهروند ایرانی نیست.
ما می دانیم که دولت از هزینه کردن یک تب سنج، برای فرزندان این سرزمین نیز دریغ می کند، و هرگز به غربالگری دانش آموزان و معلمان و مرتبطین با آنان نخواهد پرداخت.
ما می دانیم که مدارس این سرزمینِ ثروتمند، از داشتن کمترین سیستم تهویه بی بهره است، کمتر مدرسه ای در ایران یافت می شود، که حتی از یک پنکه ی سقفی هم بهره مند باشد؛ آموزش و پرورش از فراهم کردن کمترین مواد شوینده و ضد عفونی کننده نیز ناتوان است.
همه ی ما می دانیم که دستورات و تحکمات سیاسیون حاکم، با توصیه های دانشمندان جهان و سازمان نظام پزشکی ایران، و کمیته ی ملی مبارزه با کرونا، که از تازه ترین تکنیک های علم پزشکی استفاده می کند، در تضاد آشکار است.
ما میدانیم که اگر یک تن از خانواده ای به کرونا گرفتار شود، هیچ امیدی به پشتیبانی حاکمان نخواهد داشت، از این رو شایسته است که مردم ایران از به خطر انداختن جان خود و فرزندانشان به هر شکل ممکن پرهیز نمایند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، تولید محتوای آموزشی با کیفیت را خارج از توان مدرسه و معلمان دانسته، و راه چاره ی ادامه ی تحصیل جوانان و نوجوانان را در دوران کرونا، فراهم کردن بسته های آموزشی (سی دی، رم، فلش و…. ) همچنین آموزش های تلویزیونی می داند.
بیشتر بخوانید: نمی توانیم شاهد این همه فجایع باشیم و سکوت کنیم
همچنین شورای هماهنگی پیشنهاد می کند، از فضای کلاس های درس فقط برای رفع اشکال درسی و برگزاری آزمون های مستمر، آنهم با آمار روزانه یک چهارم دانش آموزان در هر کلاس درس بهره برداری شود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
