بیانیه مشترک روزجهانی کارگر

‍ اول ماه مه ، روز اتحاد و همبستگی کارگران جهان گرامی باد!

سالروز اول ماه مه، روز اتحاد و همبستگی جهانی کارگران را به همه کارگران و زحمتکشان ایران، شادباش می گوییم. همزمان همدردی عمیق خودرا با هم میهنان سیل زده و مصیبت دیدۀ  خود در سراسر کشور اعلان می داریم و بطور اکید خواستار انجام نهایت خدمات دولتی و همیاری هم میهنان مان برای کاهش رنج ها و دردهای این مصیبت  هستیم.

همان گونه که همه کارگران و فعالان اجتماعی اطلاع دارند، بمنظور گرامی داشت چنین روزی درسراسر جهان ، جشن وراه پیمایی میلیونی کارگران و زحمتکشان، ودانشجویان و روشنفکران و هنرمندان  برگزار می شود .  اما درایران، به مدت 40 سال است که  گرامی داشت مستقل روز کارگر ، جرم تلقی شده است  و با برگزار کنندگان گرامی داشت روز کارگر، مانند خلاف کاران و جانی ها با بازداشت و زندان پاسخ داده شده و ازبرگزاری آن ممانعت به عمل آمده است.کارگران و زحمتکشان ایران از حق تشکل های صنفی خود در شکل سندیکاها و اتحادیه های کارگری محروم بوده  و با فعالان کارگری به سخت ترین شکل ممکن  برخورد شده است. با مدعیان حقوق کارگران و زحمتکشان، با سختی و خشونت برخورد شده است تا برخلاف قانون اساسی،انان از حقوق خود محروم بمانند.

ازسوی دیگر در آستانه روز کارگر ،کارگران و زحمتکشان وخانواده های آنها ، با وخیم ترین دوران زندگی خود با بیکاری، دستمزد نامکفی و وضعیت  معیشتی غیر قابل تحمل مواجهند. بازنشستگان ،اعم از لشکری ، کشوری ، تامین  اجتماعی و سایر بازنشستگان نیز ،با سخت ترین دوران معیشتی و حقوقی خود ازبدو تاسیس صندوقهای بازنشستگی تاکنون مواجهند .

  بیکاری گسترده

بیکاری وسیع میلیون ها نفری موجود درایران  ،یکی از بزرگترین مشکلات  جامعه کارگری ایران است . بیکاری، یعنی  نداشتن  شغل برای کسانی که در سن کار هستند .بیکاری پدیده ای اجتماعی است و مسئول بیکاری نیروی آماده به کار کشور که میلیون ها کارگر و جوانان تحصیل کرده را شامل می شود ،کسی جز حاکمیت و سیاست های ضد کارگری آن در تمام این سالها نبوده و نیست. برنامه ریزی برای ایجاد اشتغال جزو وظایف حاکمیت و دولت است که تاکنون نادیده گرفته شده است.

کارگران و بازنشستگان در  زیر خط فقر

امروزه اکثریت عظیم کارگران و کارمندان و بازنشستگان در زیر خط فقر قرار  دارند و درتامین معیشت خانواده ، اجاره خانه، درمان، خرج تحصیلات فرزندان خود ودر یک کلمه ، یک زندگی درخور وشایسته و انسانی  درمضیقه و فشار شدیدند.

تحمیل حداقل دستمزد به  میلیون ها کارگر و کارمند، استخدام روزمزد با قرارداد های سفید امضا و حتی بدون قرارداد، تعیین حداقل دستمزد سالانه توسط وزارت کار با نرخی خیلی کمتر از نرخ  واقعی تورم ، آنهارا به خاک سیاه نشانده است .نمونه آخر آن، تعیین حداقل حقوق و دستمزد کارگران به مبلغ یک میلیون و پانصدهزار تومان در ماه است که کفاف تنها10 روز ازمخارج ماهانه خانواده یک کارگر را می دهد.د ر همان ،حال،میلیونها نفربا دستمزدی کمتر از حداقل مصوب مشغول بکارند .

حال و وروز بازنشستگان نیز مانند کارگران است. در تمامی 30 سال گذشته  حقوق و مستمری بازنشستگان لشکری و کشوری ،همواره کسری چشمگیر حقوق ومزایای واقعی آنها در زمان اشتغال تعیین شده است. مستمری بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی نیز بدلیل عدم انجام تعهدات خود نسبت به پرداخت حق بیمه واقعی توسط کار فرماها بطور غیر قابل باور و حیرت انگیزی تا حد حداقل دستمزد کاهش می یابد.

 این ظلم و اجحاف بر کارگران و کارمندان ، ازطریق  تبانی و ساخت و پاخت سازمان تامین اجتماعی با کارفرماها انجام  می شود که دود آن در مقیاس ملی ، فقط و فقط به چشم بیمه شدگان و بازنشسته ها می رود وآنها در ایام پیری و ازکارفتادگی از یک زندگی عادی ، محروم می کند.بازنشستگان زحمتکش کشورنیز مانند کارگران ، بخوبی بر سیاست های خانمان برانداز فقیر سازی کارکنان وبازنشستگان و رانده شدن میلیونی آنها به زیر خط فقر آگاه هستند .

خصوصی سازی اموال صندوق های بازنشستگی کل صندوق های بازنشستگی  اعم از لشکری وکشوری و تامین اجتماعی به میلیون ها نفر از کارکنان فعلی و بازنشستگان در چندین  نسل بعد تعلق دارد، و لاغیر. آنها هیچ شریکی جز خودشان ندارند، نه دولت و نه کارفرماها. تعیین دولت و کار فرماها بعنوان دو شریک بیمه شدگان  هیچ معنایی ندارد و باید از ازقوانین استخدامی و سازمان تامین اجتماعی حذف شود. دولت و کار فرماها هیچ حقی در صندوق های بازنشستگی ندارند تا  شریک نامیده شوند. کارگران و کارمندان  و بازنشستگان ، چنین شرکایی را که هیچ گونه حق انتفاعی در صندوق های بازنشستگی  ندارند ، به رسمیت نمی شناسند، چون ، از این طریق است که دولت ها اموال متعلق به مردم را چپاول و غارت کرده اند. رییس جمهور و دولت ومجلس و کل حاکمیت  ،به چه حقی و چرا  بجای تقویت صندوق های بازنشستگی که وظیفه قانونی  شان است در فکرنابود ی وچپاول  وغارت و خصوصی سازی  اموال  صندوق ها هستند؟  اموالی که برای تامین مخارج میلیون ها بازنشسته با ذخیره خودشان خریداری شده و  تنها راه حفاظت بین نسلی  این اموال است

دولت ها و شخص رییس جمهور به چه حقی قصد دارند اموال متعلق به صندوق هارا تحت عنوان خصوصی سازی به غارت گران بدهند؟  

حیاط خلوت کردن شرکت های سرمایه گزاری صندوق های بازنشستگی  موجب شده است تا که کوس رسوایی  دزدی ها و اختلاس های غارتگران دولتی  در جهان بپیچد و نام ایران را در لیست فاسد ترین کشورهای جهان قراردهد.

اقای روحانی ،رییس جمهور در بهمن ماه 97 از روی نیات حاکمیت پرده برداشت . وی نشان داد که در اجرای سیاست های اقتصادی  نئولیبرالی خود وحاکمیت ،و خواب های وحشتناکی برای نابودی شرکتهای سرمایه گذاری تامین اجتماعی ( شستا )دیده است و ناقوس نابودی  شستا را به صدا در آورد.

کارگران آگاهند که دولت فعلی و حاکمیت موجود به هیچ وجه در فکر کارگران و زحمتکشان نیستند. حاکمیت ایران در پی حاکم کردن نظام سرمایه بر ایران ، ضد کارگری ترین روش ها و سیاست های اقتصادی را برای رسیدن به اهداف خود بکار بسته است .  دولت های گذشته  به پیروی از اهداف کلان حکومت، جز اعمال سیاست های اقتصادی نولیبرالی به نفع سرمایه داران و به زیان کارگران و زحمتکشان ، هدف دیگری  نداشته اند. چنان که همگان شاهد ند، اجرای این سیاست ها چیزی جز تیره روزی برای کارگران و کارمندان و بازنشستگان به ارمغان نیاورده است.

 ما با همبستگی کامل با کارگران و زحمتکشان اعلان می کنیم : 

ــ کارگران وزحمتکشان  و بازنشستگان در تحقق و برخورداری از حق قانونی شان  برای تشکیل تشکل های صنفی ، سندیکاها و اتحادیه های کارگری ، خواستارپایان دادن به سرکوب فعالان کارگری و صنفی اند؛

ــ کارگران وزحمتکشان و بازنشستگان با اتحاد و همبستگی سراسری خود با تمام قوا تا  دستیابی به مزد و حقوق مکفی خود و خروج از زیر خط فقر از پا نخواهند  نشست؛

-کارگران و زحمتکشان وبازنشستگان بطور قاطع  با طرح ضد کارگری پارامتریک قانون بازنشستگی که در مجلس  طرح شده است ،   مخالفند و خواستار جایگزینی آن با طرح درآمد زای واقعی  از محل اخذ حق بیمه واقعی از کارفرمایان  و دولت برای صندوق های بازنشستگی  هستند؛

ــ کارگران و کارمندان و بازنشستگان با هرگونه خصوصی سازی اموال متعلق به خود مخالفند و این اقدامات را در ضدیت با آیندۀ  خود و فرزندان شان قلمداد می کنند و خواستار توقف و قطع برنامه های خصوصی سازی اموال مردم اند؛

ــ کارگران و بازنشستگان خواستار ترمیم سطح حقوق و دستمزد سال 98بالاتر از خط فقر  وتامین خدمات درمانی ورفاهی  رایگان هستند ، بنابراین بیمه های تکمیلی که در خدمت خصوصی سازی درمانند می بایست حذف شوند وخواهان ارائۀ الحاقیه(متمم) بودجه به مجلس در ارسرع وقت هستند؛

ما بازنشستگان بار دیگر با گرامی داشت اول ماه مه، روز جهانی کارگر ، اعلان می کنیم که   کارگران و کارمندان و بازنشستگان ،همگی جزو پیکر واحد نیروی کار کشورند که منبع اصلی تولید ثروت و رفاه کل جامعه اند.برخورداری از یک زندگی عزتمندانه حق همه مردم ایران است. تلاش  برای گرفتن حق ، نیازمند اتحاد سراسری نیروی کار است. اتحاد کارمندان و کارگران و بازنشستگان ،اتحادی ذاتی و حیاتی است تا مانع اهداف شوم دولت ها و کار فرماها در نابودی زندگی و نهادها واموال  متعلق به زحمتکشان شوند.

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

اتحادیه نیروی کار پروژه‌ای

بازنشستگان سندیکای بافنده سوزنی

بازنشستگان فلزکار-مکانیک

جمعی از کارگران صنف فلزکار ومکانیک