ترجمه و گردآورنده: رحیم کاکایی

تکامل ادبیات ترکمن در آغاز سده نوزدهم،

ترکیب ژانری و ویژگی‌های آن

«بخش سوم»

در آغاز سده نوزده ترکمنها در منطقه ای که از غرب به شرق دریای خزر تا بخش راست کرانه آمودریا امتداد می یافت، ضمن زیست در منطقه کنونی ترکمنستان و همچنین در برخی نواحی ایران و افغانستان زندگی می کردند. بخشی از قبایل ترکمن در «اوست یورت» و«مانغیشلاق» جاییکه در کنار آنها قزاق ها زندگی می کردند سکنی داشتند. در سده نوزده شیوه زندگی ترکمنها نیمه شهرنشینی بود و براساس شیوه اقتصادی به شهرباشی(زمین داران) و کوچ نشینان(دامداران) تقسیم می شدند. تشدید تضاد های اجتماعی و طبقاتی در این دوران، بیداری و رشد خود آگاهی ملی ترکمنها را موجب می شد. حملات غارتگرانه بی پایان اربابان فئودال مناطق مجاور، بیرون راندن و تبعید بزور و خشونت آمیز ترکمنها از زمینهای محل اسکان و زندگی آنها پدیده ای معمولی در این عصر بودند. حمله خان خیوه بنام «محمد رحیم» به روستای «قارری قلا» برای نمونه در شمار صفحات تراژیک و غم انگیز تاریخ مردم ترکمن است. در زمان این حملات بسیاری مردم عادی کشته، ساکنین محل به غارت رفته و اکثریت مردم به اسارت به خیوه برده شدند. در میان اسیران برادر زاده «مختومقلی»، شاعر میهن دوست قرارداشت که «ذلیلی» در شعرهایش بدرستی سرنوشت سخت مردم را توصیف کرده بود…

Read more

به مناسبت ۷۴مین سالگرد جنبش ملی ۲۱ آذر

با فرارسیدن ۲۱ آذر ماه، امسال هفتاد و چهار سال از جنبش ملی، ضد امپریالیستی، و دمکراتیک آذربایجان، به رهبری فرقه دموکرات آذربایجان و سید جعفر پیشه وری اولین حکومت خود مختار در تاریخ ایران را در اراضی آذربایجان تشکیل داده و جنبش ۲۱ آذر را بنیان نهادند،می گذرد. این جنبش اصیل مردمی بر پایه خواست تامین حقوق برابر خلق های ایران، مبارزه با دیکتاتوری، و دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور، طی یک سال حیات خود منشاء خدمات ارزنده و فراموش نشدنی‌ در عرصه های گوناگون زندگی مردم بود

ادامه ....

https://www.sedayemardom.net/?p=31820

Read more

روحانی حقوقدان ! اندکی هم اقتصاد

دکتر محمد حسین یحیایی

یکی از ابزار های کاربردی در رژیم های استبدادی دروغ، نیرنگ و فریب است که سابقه طولانی در ایران استبداد زده دارد، خمینی در پاسخ به یادآوری یک روزنامه نگار که شما در پاریس چیز دیگری گفتید و قول دادید و اکنون رفتار و گفتار دیگری دارید جواب داد در آنجا « خدعه » کردم که به نظر می رسد در همانجا پایه های رژیم خود را بر دروغ، نیرنگ و فریب قرار داد، در همه این سال ها این روش و رفتار را می توان در همه امور اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مشاهده کرد، در این مدت هیچ مقامی در پاسخگویی به خبرنگاران خارجی و داخلی اعتراف نکرده است که در جمهوری اسلامی ایران زندانی سیاسی وجود دارد در حالی که هزاران نفر در زندان ها زیر شکنجه جان باخته، مجبور به اعترافات دروغین شده و یا سال های طولانی از عمر خود را در زندان گذرانده اند، نگاهی به نشست های خبری که گاهی از سوی مقامات ( بویژه ریاست جمهور ها ) برگزار می شود، این واقعیت را نشان می دهد که تلاش این مقامات فرافکنی، دروغگویی، فریبکاری و پنهان کردن ناتوانی های رژیم در همه امور اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است ( میانگین رشد اقتصادی در این 40 سال زیر 4 درصد، محرومیت زنان، کودکان کار و دیگران از حقوق مسلم خود و چالش رو به افزایش در همه زمینه های سیاسی و حقوقی از جمله آزادی احزاب و نهاد های دمکراتیک و دگر اندیش ).تنها حوزه ای که رژیم توانسته در آن پیشرفت های چشمگیری داشته باشد، بدون شک حوزه نظامی، امنیتی، اعتراف گیری و انتظامی برای سرکوب های گسترده داخلی و ماجراجویی های خارجی است که میلیارد ها دلار از سرمایه های ملی و نیروی انسانی را در آن راستا هزینه کرده است.…

Read more

گزینش تبریز برای مدیریت گذار سازنده تر و مناسب تر است

دکتر محمد حسین یحیایی

از مدت ها پیش فعالیت پیگیر و گسترده ای از سوی کنشگران اجتماعی و فعالین سیاسی آغاز شده و در شهر های مختلف جهان بویژه در اروپا و آمریکا نشست هایی برگزار می کنند تا آمادگی خود را به دوران بعد از جمهوری اسلامی نشان دهند، اینگونه نشست ها و گردهم آیی ها در این چند دهه به دفعات از سوی گروه ها، سازمان ها و احزاب سیاسی در تبعید تشکیل شده بدون شک همراه با تجربه، آموزه های فراوانی در راستای دمکراسی، شکیبایی، رواداری، تحمل و احترام به اندیشه های متفاوت به بار آورده است ولی در این سال ها گروهی همواره خود را تافته جدا بافته، یگانه آلترناتیو واقعی با نیرو های مسلح و حاضر پنداشته وحصار آهنین به دور خود کشیده با گفتار و کرداری متضاد گاهی خود نمایی کرده است. در این میان گروه های دیگری بعد از چهار دهه در حسرت دوران گذشته سینه چاک می کنند و امیدوارند روزی به آن ناکجا آباد برسند، ولی گروه های دیگری با درک زمان در پی ایجاد یک جمهوری عرفی ( سکولار ) اند تا پایه های دمکراسی را پی ریزی کنند، آنچه مسلم است و مشاهده می شود رشد روز افزون فکری، ذهنی و عملی همه این گروه ها و سازمان های سیاسی است که هر روز ابعاد وسیعتر و گسترده تری بخود می گیرد و می تواند نوید بخش آینده شود.…

Read more

به مناسبت 18سپتامبر سالروز تولد

اوزیر حاجی بیگوف نابغه موسیقی آذربایجان

«دانكو با صدايي رعد آسا فرياد بر آورد: براي انسانهاي چه كاري از من ساخته است؟ و ناگهان با ناخنها سينه اش را دريد؛ قلبش را بيرون كشيد و بالاي سر خود به اهتزاز در آورد.»    (ماكسيم گوركي)

اوزير حاجي بيگوف؛ آهنگساز بزرگ؛ پايه گذار حرفه ي موسيقي؛ تئوريسين عاليقدر؛ نويسنده؛ شاعر؛ مترجم؛ مبارز راه آزادي و خدمتگذار خلق آذربايجان بود. تاريخ تكوين و گسترش بسياري از مباحث در موسيقي آذربايجان همراه با نام اوست. آثاري كه او براي صحنه آفريد و خدماتي كه او براي پيشرفت اين رشته از موسيقي كرد؛ عظيم و ستودني است. او مولف اولين اپرا و اولين كمدي موزيكال هاي آذربايحاني است. قدرت خلاقيت او؛ هم در آذربايجان و هم خيلي دورتر از مرزهاي آذربايجان شهرت فراواني كسب كرده است وميراث آفرينندگي او تبديل شده است به عضوي از فرهنگ و مدنيت تمام ملتهاي جهان.

اوزير حاجي بيگوف در 18سپتامب…

Read more

نئولیبرالیسم؛ وعده آزادی، تحقق خفقان

جرج مونیپوت/ امیر بلالی چروده

ما احمق نیستیم، حتی اگر مثل احمق‌ها با ما رفتار کنند. ما می‌دانیم انگیزه کسب سود چه بر سر خدمات عمومی می‌آورد.

سال گذشته به‌واسطه بیمارستان چِرچیل در شهر آکسفورد زندگی من نجات داده شد، چرا که  به روش ماهرانه‌ای بدنم را از سرطان پاک کردند. حالا من به یک عمل جراحی دیگر نیاز دارم تا فکم را که از حیرت باز مانده از روی زمین بردارند. تازه متوجه شده‌ام که وقتی در بیمارستان تحت مداوا بودم چه اتفاقی افتاده است. ظاهراً خیلی راحت هم اتفاق افتاد. زمانی که تحت درمان بودم، وقتی که خودم را هم نمی‌شناختم و شرایط سخت و التهاب‌آور بود، بسیاری از کارکنان بیمارستان نسبت به تصمیمی که توسط سازمان سرویس سلامت همگانی (۱) گرفته شده بود، معترض بودند. اعتراض آن‌ها به اسکنرهایی بود که یک کمپانی خصوصی ارائه می‌کرد و دقت کم‌تری نسبت به دستگاه‌های خود بیمارستان داشتند. آن‌ها می‌گویند که خصوصی‌سازی، بیماران را در معرض خطر قرار می‌دهد. در‌ مقابل سرویس سلامت همگانی انگلستان، بیمارستان را تهدید کرده است که اگر کارکنانش به اعتراضات علیه این تصمیم ادامه دهند به جرم افترا از بیمارستان شکایت می‌کند…

Read more

اقتصاد ایران در انسداد ساختاری

پرویز صداقت

منظور از انسداد ساختاری چیست؟ به‌طور خلاصه، انسداد ساختاری یعنی شرایط كنونی به درجاتی از بحران رسیده است كه برون‌رفت از آن صرفاً به‌مدد انحلال ساختارهای موجود امكان‌پذیر است و بدون تغییر و دگرگونی ساختاری امكان برون‌رفت از بحران‌های كنونی وجود ندارد.[1] در بحث حاضر می‌كوشم مشخصات اقتصاد ایران بعد از انقلاب و مناسبات قدرت اقتصادی شکل‌گرفته در چهار دهه‌ی گذشته را نشان دهم. این مناسبات فی‌نفسه بحران‌زا و همراه بحران بوده است. اما از اوایل دهه‌ی 1390 این بحران به مرحله‌ی انسداد ساختاری رسیده است.

چرا آن‌چه طی چهار دهه گذشته شكل گرفته فی‌نفسه موجب بحران بوده است و در تمامی این چهار دهه یك بحران دائمی در اقتصاد داشته‌ایم؟ چون شكلی از رابطه‌ی سرمایه با نیروهای كار، نیروهای طبیعت و سرمایه‌های مالی شكل گرفته كه منجر به بحران‌های دائمی در عرصه اقتصاد و سایر عرصه‌های اجتماعی ما شده است…

Read more

طنین گوش خراش وزوز مگس

صدای مگسی که وز وز می کرد ، آزارم می داد.پشت میز کارم  نشسته بودم و کتاب می خواندم. احساس رخوت میکردم. تصمیم به جبران مافات گرفته بودم. حجم برنامه های نا تمام یا شروع نشده ، از هر طرف احاطه ام کرده بودند و به زور سعی می کردم در زیرسنگینی این همه فشارروحی ، تمرکزفکری داشته باشم.
اما صدای وزوز مگس اسیر شده مثل ضربه ای تمرکزافکارم را متلاشی می کرد . پیدا کردن این مگس که سر و صدای بی موقعش مانع از مطالعه ام می شد؛ مثل دانش آموزی که در آستانه امتحان آخر سال قرار دارد و چیزی نخوانده و لحظه به لحظه زمان را از دست میدهد اضطرابم را بیشتر می کرد.
پاک کلافه شده بودم وبا نگاه کردن به ساعت، هر چند دقیقه یکبار ، سعی در پیدا کردن مگس می کردم.
ولی مثل اینکه این حشره ی مزاحم دارای شعوری ماورایی شده بود.  میدانست اگر پیدایش کنم دخلش آمده است ، تا گوش تیز می کردم وزوزش را قطع می کرد. بعد از جابجا کردن اشیاء اطراف ، با خیال اینکه شاید راه فرار را یافته است باز پشت میز بر می گشتم و شروع به خواندن می کردم. ......... صدای مگس  ...........وزوز دیوانه آور....... این رویه…

Read more

"دشوار بهروز زیستن "

احسان طبری

          (١۲٩۵- ١۳۶٨)  

قطره قطره مردن  و

شب جمع را به سحر آوردن

از شعر برای شاعر و کارگر ايرلندی «بابی سندز»

«سياوش کسرايی»

«رابرت جرالد سندز»، معروف به «بابی سندز»، مبارز ايرلندی که به خاطر پيکار با اشغالگران انگليسی به ١۴ سال حبس محکوم شده بود، در بامداد پانزدهم ارديبهشت ۱٣۶۰، برابر با پنجم می ۱٩٨١ ميلادی، پس از ۶۶ روز اعتصاب غذا درگذشت.

هنگامی که «رابرت سندز» در حال اعتصاب غذا بود، به علت مرگ نماينده مجلس از ايالت «فيرمانات و تايگُن جنوبی» مردم اين ناحيه ايرلند شمالی «بابی سندز» را به نمايندگی در مجلس انگلستان «وست مينستر» انتخاب کردند. خواهش «بابی» بسيار ساده بود. او نمی‌گفت مرا از زندان رها کنيد، او نمی‌گفت مرا بر روی کرسی «وست مينستر» بنشانيد، او تنها می‌گفت مبارزان ايرلندی را نه تبهکاران عادی، بلکه زندانيان سياسی حساب کنيد. ولی بانو «مارگارت تاچر» نخست‌وزير محافظه‌کار انگلستان، که خودش به خودش در نطق‌هایش، عنوان بانوی آهنين را داده است، تا آخرين ثانيه مرگ «بابی»، ساعت يک و هفده دقيقه بامداد پنجم می ٨١، اين خواست را رد کرد. کارگر مبارز آمريکايی «جو هيل»، که به علت نبرد خود عليه سرمايه‌داری به مرگ محکوم شده بود، در پای دارِ خود گفت: «خاموشی مرگ من رساتر از آن بانگی است که می‌خواهيد اکنون خفه‌اش کنيد.» و در واقع خاموشی ا…

Read more